Αμαρτίες γονέων
25 Oct 2012, 2:19 p.m. kifinescom
Έστω κι αν προτρέχουν κάποιοι να βγάλουν προς τα έξω και να προκαταλάβουν την απόφαση της Επιτροπής Επίλυσης Διαφορών (δες ανακοίνωση ΟΜΟΝΟΙΑΣ) για το θέμα Οκκά, η ουσία που πρέπει να μας προβληματίζει είναι τα εγκληματικά λάθη του παρελθόντος που θα τρέχουν για πολλά χρόνια ακόμη ξωπίσω την ομάδα μας.
Σύμφωνα λοιπόν με τα ΜΜΕ, η απόφαση είναι καταδικαστική για την ΟΜΟΝΟΙΑ και δικαιώνουν τον Γιάννο Οκκά που έχει να παίρνει από την ΟΜΟΝΟΙΑ ένα ποσό της τάξεως των 800000€ για το υπόλοιπο των 2 χρόνων συμβολαίου που διατηρούσε με την ομάδα μας, όταν τερματίστηκε μονομερώς το συμβόλαιο του. Στην ουσία το ποσό που αντιστοιχούσε σ' αυτά τα 2 χρόνια συμβολαίου, ξεπερνούσε το 1 εκατομμύριο, όμως λόγω του ότι ο ποδοσφαιριστής διατηρεί συμβόλαιο με την Ανόρθωση, το ποσό των απολαβών του στη νέα του ομάδα, αφαιρείται από το συνολικό ποσό των απολαβών που είχε να παίρνει από την ΟΜΟΝΟΙΑ.
Πρόκειται για ένα μεγάλο ποσό που μπορεί να φαίνεται «μικρό» μπροστά στα 20+ εκατομμύρια που έχει να ξοφλάει η ΟΜΟΝΟΙΑ και το οποίο αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας το λανθασμένο των χειρισμών της Διοίκησης σε τέτοια θέματα στο παρελθόν. Γιατί ναι μεν ο Οκκάς είχε υποπέσει σε σωρεία πειθαρχικών παραπτωμάτων όμως, εκ του αποτελέσματος βέβαια, φαίνεται ότι δεν υπήρχε νομικό έρεισμα για μονομερή τερματισμό του συμβολαίου. Και για αυτό το πράγμα πρώτιστα την ευθύνη την έχει ο τέως Πρόεδρος Μιλτιάδης Νεοφύτου ο οποίος για να μην χαλάσει τα χατήρι του τότε προπονητή μας Τάκη Λεμονή, έδειξε την πόρτα εξόδου στον Οκκά.
Σαφώς υπάρχει και η άλλη παράμετρος του όλου θέματος που έχει να κάνει με τα «τρελλά ποσά» που πρόσφερε το σωματείο μας σε ποδοσφαιριστές που σε καμία περίπτωση δεν θα έπαιρναν αλλού τέτοια χρήματα. Και ιδιαίτερα για την περίπτωση Οκκά, γνωρίζουμε ότι ο τέως Πρόεδρος είχε σοβαρές ευθύνες στη διαπραγμάτευση του συμβολαίου. Γιατί τότε ο Οκκάς δεν είχε ομάδα, δεν είχε προτάσεις και αντί να περιμένει για να φέρει τον ποδοσφαιριστή στο Τριφύλλι προς το τέλος της μεταγραφικής, κάθε εβδομάδα ανέβαζε το ποσό μέχρι που στην ουσία «υποχρέωσε» τον Οκκά να έρθει στην ομάδα μας.
Κατανοητό είναι επίσης ότι το καλοκαίρι του 2008, η νέα διοίκηση του Μιλτιάδη Νεοφύτου ήθελε όχι μόνο να στήσει μια ομάδα που θα την έβγαζε από τη μιζέρια των προηγούμενων χρόνων, αλλά να προκαλέσει και τον εντυπωσιασμό αλλά και τον εκφοβισμό προς τις άλλες ομάδες. Δυστυχώς όμως το «στοίχημα» δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και σε συνδιασμό με άλλες παρόμοιες υποθέσεις, έφεραν την ΟΜΟΝΟΙΑ στα όρια της χρεοκοπίας.
Θυμίζουμε ότι παρόμοιες περιπτώσεις είναι και αυτές των Αλωνεύτη, Καρυπίδη, Χαραλάμπους, Λούα Λούα, Μπουθόν και άλλων, οι οποίοι όμως σε αντίθεση με τον Οκκά έλυσαν το συμβόλαιο τους κοινή συναινέσει με σταδιακή αποπλήρωση των οφειλών. Μπορεί στις περιπτώσεις αυτές η ΟΜΟΝΟΙΑ να πληρώνει οφειλές και κάποια μικρή (σχετικά) αποζημίωση, όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις «τρομάζει» το ύψος των μισθών που είχαν να παίρνουν οι συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές.
Δεν θα σταματήσουμε να το λέμε ότι το οικονομικό πρόβλημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ δεν μπορεί να καλυφτεί με «απλές εισφορές», όσο καλή διάθεση κι αν δείχνει ο κόσμος της. Είναι προς τιμήν τόσο του κόσμου όσο και του συμβουλίου που δείχνουν διάθεση να κάνουν οικονομική περισυλλογή στο σωματείο και να ελκύσουν νέους πόρους. Όμως ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα ελλήματος χρίζει συστεμικής προσέγγισης και όχι απλά επιδερμικής.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ χρειάζεται ΤΟΜΕΣ που θα είναι και ΒΑΘΙΕΣ και ΜΟΝΙΜΕΣ. Αλλαγή στο καταστατικό, νέες ιδέες και λαϊκή συμμετοχή. Να εκπονηθεί ένα σχέδιο διεξόδου από τον οικονομικό βραχνά που έχει επιπτώσεις πολύ μεγαλύτερες από τα όσα νομίζουν οι πλείστοι. Το χρέος ενός κράτους και ο εξαναγκασμός της βοήθειας από μηχανισμούς στήριξης, λέγεται ότι αφαιρεί από την κυριαρχία του. Στην περίπτωση ενός αθλητικού σωματείου, χάνεται όχι μόνο η διαπραγματευτική του δεινότητα στις αγοραπωλησίες παιχτών αλλά και η παρασκηνιακή του δεινότητα και εν δυνάμει η ίδια του ικανότητα να επιβιώνει σε ένα τόσο ανταγωνιστικό τοπίο όπως το πρωτάθλημα μας.