Βγάλε τη μάσκα είσαι ο Ευστάθιος
8 Oct 2012, 10:59 p.m. asxetos
Συνήθως τηρώ ευλαβικά τις οδηγίες του Λόρδου Είρων για το μποϊκοτάρισμα όλων των αλλόθρησκων ΜΜΕ. Τυχαία όμως σήμερα έπεσα σε ένα δημοσίευμα από ένα αθλιοσάιτ, που αν ο συντάκτης του δεν είναι ο Στάθης τότε είναι ο Ευστάθιος. Εντάξει, να δεχτώ και πως ίσως να είναι απλά ένας κλαμένος αθλιογράφος.
Το εν λόγω δημοσίευμα λοιπόν, ξεκινά με την εξομολόγηση πως το βράδυ του παιχνιδιού μεταξύ του παραρτήματος της κοπριάς και της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ήταν ένα από τα χειρότερα βράδια του... Ευστάθιου. Κάνοντας και μία αναδρομή - σχεδόν νοσταλγική - στο πρόσφατο παρελθόν όταν ακόμα είχε λόγο ύπαρξης και τον σεβασμό της μισής, σχεδόν, Κύπρου.
Στη συνέχεια, ακολουθεί μια κλαψιάρικη ομολογία:
Όλα αυτά βεβαίως, έχουν μεγάλη δόση υπερβολής από τους φίλους της Ομόνοιας που ήθελαν να στείλουν το «μήνυμα» τους στον Ευστάθιο.
Η μεγάλη αλήθεια όμως είναι ότι ο Αλωνεύτης σε καμία περίπτωση δεν άξιζε αυτής της συμπεριφοράς. Ο Αλωνεύτης δεν έφυγε ποτέ μόνος από την Ομόνοια. Τον έδιωξαν και μάλιστα με μια δικαιολογία που φαντάζει πολύ φτηνή για ένα ποδοσφαιριστή της αξίας και του βεληνεκούς του.
«Δεν ήταν στα πλάνα του προπονητή» ήταν η δικαιολογία για να φύγει ο Αλωνεύτης από την Ομόνοια. Ο Νεόφυτος Λάρκου, δεν είχε θέση στο ρόστερ της Ομόνοιας για ένα παίκτη τέτοιας αξίας και ζήτησε να απαλλαγεί η Ομόνοια από αυτόν τον παίκτη.
Και όταν πλέον τον έδιωξαν, όπως θα έκανε κάθε άλλος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, έκανε αποδεκτή την καλύτερη πρόταση που του έγινε και μετακόμισε σε άλλη μια μεγάλη ομάδα.
Όντας Άσχετος, θα ήθελα να μου εξηγήσει ο... Ευστάθιος, πώς η άποψη του (οποιουδήποτε) προπονητή "φαντάζει πολύ φτηνή δικαιολογία"; Η άποψη για την "αξία και το βεληνεκές" του κάθε "παικταρά" ποδοσφαιριστή είναι υποκειμενική και σίγουρα έχει περισσότερη βαρύτητα αυτή του προπονητή μιας ομάδας παρά κάποιου κλαψιάρικου αθλιογράφου.
Εάν ο Στάθης θεωρεί τον εαυτό του σαν "κάθε άλλο επαγγελματία ποδοσφαιριστή" που μπόρεσε να κάνει "αποδεκτή την καλύτερη πρόταση¨ και με τόση ευκολία να ξεγράψει ουσιαστικά τα πιστεύω και την ιστορία του μιας ζωής, τότε για εμάς αυτομάτως υποδηλώνει πως ο άνθρωπος αυτός δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης. Οπόταν, ο επίλογος της κλάψας είναι πέρα για πέρα άκυρος:
Οι οπαδοί της Ομόνοιας ήθελαν σίγουρα να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια τους στον Αλωνεύτη που αγωνίζεται πλέον στον μισητό αντίπαλο, αλλά όλα όσα έγιναν ήταν οπαδίστικές υπερβολές, ειδικά το πανό που ζητούσε τον θάνατο του.
Ο θάνατος που ζητούσε στην περίπτωση αυτή ο κόσμος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ δεν ήταν κατάρα. Ήταν μια ευχή σε έναν συνάνθρωπο μας που αποφάσισε να τιμωρήσει τον εαυτό του. Να τιμωρήσει τον εαυτό του απαρνιόντας τον λόγο ύπαρξης του και που πλέον αποφάσισε πως απλά θα υπάρχει, αλλά δεν θα ζει.