Ποιητική Ανασκόπηση ΟΜΟΝΟΙΑ 3 - 0 αποελ
10 Apr 2013, 7:15 p.m. Resmick
Το ποιημαν τουτον το’ γραψα, για να σας ποσκολισω,
αλλα τζαι ετσι νακκουριν τα αρτσιθκια σας να πρισω.
κηφηνες μου το σαβατον ητουν μιαλη μερα,
εχασ’ η μανα το παιδι τζαι η νυφη την κουμεραν
την ωραν που εντυνουμουν στο γηπεδο να παω,
επιαν με νακκον το σχεσιον εν εμπορουν να φαω
λαλω που μεσα μου εγιω παλε θα μας γελασουν..
εβαλαν τζαι τον κορακα σφηριγματα να πιασουν
παω λοιπον στο ΓΣΠ με την ψυσχη στο στομαν,
καθουμαι στην τσαερα μου, πετσιαζω τζαι το χωμαν
αμμανα μου σχηλλακκα μου τζαι αν σε αδικησουν
θα φασειν ξυλον τζαι καβλιες, τζαι οι τρεις ωσπου να λυσουν
Σφυρα που λετε ο σκατας, αρκεφκει το παιχνιδιν,
το τρενον εξεκινησεν τζαι φεφκει για ταξιδιν
μπενει το πρωτον μας το κο, τζαι ο λαος φωναζει
τζαι το φτωχον αποερλιν με λουνα παρκ φανταζει
λαλει σου τουτη αμυνα εν της ευρωπης πρωτη
τζαι εγιω ειμαι ο ρομποκοπ τζαι ο νινο ο παβαροττι
ολαν ο χιωτης εν ειδεν την μαππαν ουτε second
ετραβησεν το ο εφραιμ τζαι αφηκεν τον σεκκον
ο αλλος ο κουκλοσπιτος? του μουμια το καμαρι?
κωμα βαστα του χριστοφη στο σχερι το παπαρι
ρε μουμια μου εν σου περνα γυριστο εισ το τταβλι
η υιοθετα συστημα του Αντρεα του Μουσκαλλη
ουλλα εσυ τα ηξερες μουμνινιο της δεκαρας
χαζιρην να σου εφκαλλεν τραουδιν τζαι ο νταλαρας
ολα τα ξερει ο ιβαν της κυπρου μας ο ενας
ειναι του πρωταθληματος ο στρατηγος ο μεγας
ατε ολαν που τζεχαμε χαμνατε μας τα λλιο
με τα αστερκα που ‘φερε αννει κρεοπωλειο
τζαι οπως τα εσκεφτουμουν εγιωνι τουτα ουλα
καμνει μας φαουλ δυνατο, ο μοραίς η λουλλα
“Ε ΔΩΣΤΟΥ ΤΗΝ ΤΗΝ ΚΟΤΣΧΙΝΗ ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΚΑΠΗΛΕ ΜΟΥ”
γυριζω πας τον διπλανο βαστωντας την κκελλε μου
μα αδε τον τον διαιτητη εκαμεν ρεζιλλικκια
νομιζει τουτος πως βαστα τζαι του θεου τ’αρτσιθκια
“κρυψετε να περασουμε” λαλει ολοισχια ενας
“εννα το βαλουμεν ολαν εν μας κραει κανενας”
λαλω τζαι γιω πουμεσα μου ας καμουμε γαργαρα
περκει το παστελλωσουμε να αναψουμε λαμπαδα
φκαλλω τζαι ποξω τον καπνο τσιαρο να τυληξω
γιατι ωσπου να εκτελεστει χαρκουμαι εννα γεννησω
την ωραν που εφαθκιαζα με την κολλουν το φιλτρον,
ευθυς ο λεο εκτελει τον χιωτη σαν τον σχηλλον
πετασσουμαι σαν τον πελλον, σαν τραππιω φωναζω
εφιεν μου τζαι ο καπνος, ακουουμαι σαννα λασσω
“ΓΚΟΛ ΓΑΜΩ ΤΗ ΜΑΝΑ ΣΑΣ ΣΚΑΤΑΕΣ ΒΡΩΜΙΣΜΕΝΟΙ”
ηντα ξερω θα φιετε σημμερα βιασμενοι
τζεινον ηταν λεβεντες μου εγυραμεν τζαι πισω
ο αλλος ετζοιμηθηκε πρεπει να τον κουντισω
επηεννεν να ειχαμε νακκο συταροπουλλες
να καμνουμε τα χαζια μας με τάποελ τις λουλλες
την ωρα που μουν πιο πναστος τζαι ουλλα ηταν μελιν
θωρω τον που απεναντι τον σταθη τον ττεμπελην
μα που παεις ασταθειε καμνεις τζαι τον σταυρο σου
ουτε οι δωδεκα θεοι δεν σωζουν το σκατο σου
εμπηκες τζαι με ορεξη ταχα να βαλεις τερμα
αλωπος εν στο κωλο σου που εννα θελεις κρεμα
εν εννοω καραμελλε που τρωεις στο χωρκο σου
ποτζεινη του συγκαμματος που βαλλεις στον πρωκτο σου
α ρε μαλακα ασταθιε εισαι μεγαλος παιχτης
αντι για σεντρα εφκαλες ασσιστ ρε να ππουσχτεψεις
ωσπου αφου να σηκωστει τζαι πανω να δικλισει
ο εφραιμακης εβαλλε το τριτο μες το διχτυ
εν πειραζει ρε πελλε αν στηριχτεις μπορεις το
θα καμεις τζειντο κάμπακ σου και εσυ φιλε μου χριστο
με λλια λογια φιλοι μου τους πηραμε απ τον κωλο
τζαι ας εχουν στην ομαδα τους μπιτον-το πολυβολο.