Υπερωκεάνιο χωρίς πυξίδα και τελικό προορισμό
2 Apr 2025, 2:45 p.m. kifinescom
Άλλη μια χρονιά οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην αποτυχία για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Κατά την ταπεινή μου άποψη, αν εστιάσουμε στον Γιάννη Αναστασίου, μάλλον προσεγγίζουμε το θέμα επιδερμικά. Ο Ελλαδίτης είναι σύμπτωμα της ασθένειας και όχι η ίδια η ασθένεια. Το καλοκαίρι είναι πιθανόν να αποχωρήσει, αν όμως δεν διορθώσει ο Πρόεδρος και το Διοικητικό Συμβούλιο του τις πραγματικές παθογένειες, θα συζητάμε τα ίδια και του χρόνου, απλώς θα αλλάξουν τα πρόσωπα.
Ουδείς παραγνωρίζει ότι ο Σταύρος Παπασταύρου έβγαλε την ΟΜΟΝΟΙΑ από το οικονομικό τέλμα. Κανείς δεν αμφιβάλει επίσης ότι επένδυσε και στις υποδομές (το τμήμα scouting για παράδειγμα, διαθέτει λογισμικό που έχουν στην Κύπρο μόνο ΟΜΟΝΟΙΑ, Πάφος και Άρης, λόγω κόστους). Πλέον όμως το δείγμα είναι μεγάλο και είναι ξεκάθαρο ότι λείπουν η φιλοσοφία και η στρατηγική.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ μοιάζει με υπερωκεάνιο χωρίς πυξίδα και προορισμό. Η κορυφή της πυραμίδας, έχει υποχρέωση να γνωρίζει τι θέλει να πετύχει, να γνωρίζει τη ταυτότητα θέλει να έχει, τι είδους club τελοσπάντων θέλει να είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ και να το επικοινωνεί με σαφήνεια στα υπόλοιπα στρώματα της. Και εκεί είναι που αποτυγχάνει παταγωδώς, για αυτό ακριβώς ο Πρόεδρος πρέπει επιτέλους να αποφασίσει τι θέλει από την ΟΜΟΝΟΙΑ. Η υποδομή, οι υλοποιήσεις, οι μεταγραφικές κινήσεις, οι προπονητές, οι τεχνικοί διευθυντές, χρειάζεται να είναι πλήρως εναρμονισμένα με τη στρατηγική. Αλλιώς γίνονται απλά για να γίνονται.
Μπορούν τα θέλω του Προέδρου να ευθυγραμμιστούν με τις ανάγκες και τα θέλω της ιστορίας της και των οπαδών της; Γιατί χωρίς τους οπαδούς, σε ένα μάρκετ σαν τη Κύπρο κι αν δεν έχεις τα «μέσα» και τους «χορηγούς» της Πάφου και του Άρη, δεν βγαίνει το πράγμα.
H Brighton στην Premier League για παράδειγμα ξέρει πολύ καλά τι θέλει να είναι. Θέλει να αγοράζει παίκτες φτηνά, να τους αναπτύσσει, να πουλάει ακριβά, να επιπλέει στη βαθμολογία, τα λογιστικά βιβλία να είναι πάντα θετικά κι αν κάποια φορά πλησιάσει την τετράδα ακόμα καλύτερα. Προς αυτή την κατεύθυνση έχτισε ένα εξαιρετικό δίκτυο scouting και ανάπτυξης παικτών. Γνωρίζει πολύ καλά πως πολλοί από αυτούς θα πωληθούν και για αυτό προετοιμάζει τους επόμενους. Το μοντέλο της είναι πέρα για πέρα επιτυχημένο, μπορεί να εφαρμοστεί όμως σε μια ομάδα σαν την ΟΜΟΝΟΙΑ, σε μια αγορά σαν τη Κύπρο; Κατά την άποψη μου όχι, ο κόσμος δεν υπάρχει περίπτωση να στηρίξει ένα πλάνο και μια φιλοσοφία που δεν περιλαμβάνει πρωταθλήματα και ομίλους. Κι αν προσπαθήσεις να τον κοροϊδέψεις, αργά ή γρήγορα, θα σε πάρει χαμπάρι.
Σε ένα κλαμπ με παρόμοιο προσανατολισμό με την ΟΜΟΝΟΙΑ λοιπόν (τηρουμένων πάντα των αναλογιών, μην παρεξηγηθώ), τον Άγιαξ, το όραμα και τη φιλοσοφία έθεσε κάποιος…Γιόχαν Κρόιφ. Οι άξονες που έθεσε είναι απλοί, κατανοητοί και εξακολουθούν να ισχύουν ακόμα και μετά το θάνατο του:
1) Ο Άγιαξ παίζει πάντοτε επιθετικό ποδόσφαιρο.
2) Ο Άγιαξ επενδύει στις ακαδημίες και στοχεύει 50% των παικτών να προέρχεται από εκεί.
3) Ο Άγιαξ κάνει στοχευμένο σκάουτιγκ και αγοράζει μόνο καλύτερους από αυτόύς που έχει.
4) Ο Άγιαξ πάει πάντα για πρωτάθλημα και προς αυτή την κατεύθυνση εφαρμόζει κουλτούρα αξιολόγησης απόδοσης και όλοι είναι ανοικτοί στην κριτική.
Δεν λέω πως πρέπει να αντιγράψουμε τον Άγιαξ. Δεν λέω πως πρέπει να παίζουμε πάση θυσία επιθετικό ποδόσφαιρο, οι μεγαλύτερες μας επιτυχίες άλλωστε ήρθαν επί Μπεργκ. Δεν λέω πως πρέπει και μεις να στοχεύσουμε στο 50% από ακαδημίες, οι επόμενοι Λοΐζου, Χάμποι και Κακουλλίες όμως δεν πρέπει να βγουν κατά λάθος, αλλά βάσει προγράμματος.
Δεν λέω πως πρέπει να σταματήσουμε να πουλάμε παίχτες, όταν αυτό γίνεται όμως, οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι. Γενικώς η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει ξεκάθαρη ανάγκη προσανατολισμού. Έχει ανάγκη να βρει την ταυτότητα της, κάτω από την οποία θα είναι ξεκάθαρα διαμορφωμένες και δουλεμένες, η κουλτούρα, το όραμα και η στρατηγική της. Όλα τα υπόλοιπα, θα έρθουν απλά να στηρίξουν και να αναδείξουν αυτή την ταυτότητα.
Ο Πρόεδρος πρέπει να αποφασίσει τι θέλει. Το ίδιο άλλωστε κάνει στις επιχειρήσεις του και είναι ιδιαίτερα επιτυχημένος. Σε εκείνες, είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης, με τη διαφορά όμως ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι απλά μια επιχείρηση, είναι πολύ περισσότερα από αυτό. Και όπως ο Μανσούρ, αναγνώρισε πως λόγω των ελλείψεων του στο ποδόσφαιρο, έπρεπε να χτίσει γύρω του μια ομάδα από ικανούς ανθρώπους, το ίδιο πρέπει και ο Παπασταύρου.
Πέραν του οράματος και της στρατηγικής, πρέπει να φροντίσει γύρω του λοιπόν, στο Διοικητικό Συμβούλιο, να υπάρχουν άνθρωποι που όχι μόνο αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο, αλλά δεν θα φοβούνται να διαφωνήσουν, δεν θα είναι yes men, θα κρατούν ακόμα και τον ίδιο υπόλογο στα όσα διακυρήττει. Μια ομάδα που θα κάνει buy in στη φιλοσοφία, θα αφήσει τις προσωπικές φιλοδοξίες στην άκρη και θα τον βοηθήσει να δείξει την κατεύθυνση, αλλά και θα τον βοηθήσει να διαμορφώσει την ΟΜΟΝΟΙΑ που θέλει και θέλουμε να έχουμε. Το οφείλει στον εαυτό του, το οφείλει στην επένδυση του, το οφείλει πρώτα από όλα στον κόσμο που φέτος έσπασε το ρεκόρ εισιτηρίων για να γεύεται την μια πίκρα μετά την άλλη.
Το πιο πάνω κομμάτι μας το έστειλε φίλος και οπαδός της ομάδας μας το οποίο υιοθετούμε ως άποψη .